{عزیزِ من...تو هیچوقت نفهمیدی که تا وقتی هست باید عشق بورزی و دوسش داشته باشی...حالا که نیست، عوامل زیادی برای حسرت هست. حالا خودش نیست، ولی حسرتش تا آخر عمر باهاته...شاید هیچوقت خودت رو نبخشی اما باید بدونی که در هر حال راه شما از هم جدا بوده...اگر زنده بود، شاید در آینده میدیدیش و شاید هم اصلا نمیدیدیش ولی حالا که نیست، جز با مرگ نمیتونی بهش دست پیدا کنی. اون جواهریه که زیر خروار ها خاک پنهانه...}️
3.8
عاشقانه غمگین حسرت فقدان بخشش خود پذیرش این متن، ژرفای حسرت عشق ابراز نشده پس از فقدان را ...