جای خالی آدما در واقع جای خالی ِبودنشون نیست. جای خالی تکهای از قلبمونه که روزی خونشون بوده، به نامشون بوده، و به وقت سفر اون تکه رو هم با خودشون بردن؛ اینه که همیشه با مرور خاطرات کسی، گوشهای از قلبمون تنها میشه، درد میگیره، میسوزه… تیکه قلبم اگه تصادف کرده بودم دردش کمتر بود:)!️