متن های فلسفی / جدیدترین متن فلسفی [دی 1404]

آدمها را به اندازه
لیاقت آنها دوست بدار 
و به اندازه ظرفیت آنها ابراز کن.

فردا‌ها‌برای‌دوست‌داشتن‌های‌امروز‌
خیلی‌دیرند...

تو ناراحتیتون داد بزنید, دعوا کنید, عصبی شید ولی بی محلی نکنید:)

زنده مانده ام چون آتش درونم سوزنده تر از آتش اطرافم است!

هر چقدر وقت بزاری، تا دیگران رو خراب کنی، همون قدر وقت کم میاری، که خودت رو بسازی .

خوش باش که هر که راز داند
داند که خوشی خوشی کشاند

[مولانا]  

𖤐⃟💛•... موقعیتی رو قضاوت نڪن ڪه تجربه اش نڪردی...

دعای بی کَسان را میخرد آخر خدا یک شب... :)

هر چقدر فقرِ درونی شدیدتر باشه، نمایش‌هایِ بیرونی هم بیشتر می‌شه..

‏کاش همونجور که بی‌دلیل یهو دلمون میگیره و ناراحت میشم بی‌دلیلم یهویی خوشحال میشدیم :)

‏شاهکار شما در زمانه چیست؟
‏بالله که زنده بودن ما، شاهکار ماست...

بزرگترین رنج این روزهایم از این است
 که همه چیز را به یاد می‌آورم...

فقط اونجا که محمود دولت آبادی میگه : مغزم ، مغزم درد میکنل از حرف زدن ، چقدر حرف زده ام ، چقدر در ذهنم حرف زده‌ام !

‏مولانا : پس زخم‌هامان چه؟
شمس : نور از محل همین زخمها وارد می‌شود..

همه چیز را به خوبی درک میکنم 
و این بالاخره مرا خواهد کشت !

ورا یا امان الخائفین .
ای پناهِ منه ترسیده .. 🍃

ز گیتی دو کس را سپاس...یکی حق شناس و یکی حد شناس :) 🍃🌸

برات آرزو میکنم
خدا بغلت کنه ...

مرا کاشت رفت ...

منم کم نیاوردم و سبز شدم...

هراسناک‌ تر از نابینایی، دیدن است با دو چشم باز، که چه بر سر سرزمین‌ مان می‌ آید...

اين حرف و رفتار آدماست كه نشون ميده دوسِت دارن يا نه...
وگرنه كی قلب آدمارو ديده؟

به بهار می‌مانی که چون می‌آید، درخت خشکیده شکوفه می‌کند.♥️

‌‌
خیره بر هر چه شدم

خاطره ای زد  به سرم....

 دشت لوت یه جنگل بوده که به بارون گفته دوست دارم...

همه حمال عیب خویشتنیم 

طعنه بر عیب دیگران چه زنیم...؟؟

👤سعدی

ما سالهاست،
محکوم، به بودن در زمانه ای شده ایم،
که از آن ما نیست!

و آغاز زندگی از جایی است... که باورش داشته باشی آنکه را هر روز در آینه میبینی...

درخت را می برند 🌴 برای کاغد و کاغذ می گوید از آن...