تنهایی: وقتی حتی خودش هم پای رفتن ندارد:
تصویرسازی تنهایی به عنوان موجودی که قابلیت رفتن دارد، روشی عمیق برای بیان احساسات پیچیده است. در روانشناسی، این پدیدهی جانبخشی (personification) به ما کمک میکند تا مفاهیم انتزاعی مثل اندوه یا تنهایی را ملموستر کنیم، گویی با آنها گفتگو میکنیم. این رویکرد، دریچهای به درک بهتر وضعیت درونی ما میگشاید و گاهی اوقات مسیر رهایی را نیز نمایان میسازد.
راهکار:
برای مدیریت احساس تنهایی، سعی کنید آن را به عنوان یک "مهمان" موقتی ببینید و با آن گفتگو کنید. نوشتن یا نقاشی دربارهاش میتواند به شناخت بهتر و در نهایت کاهش شدت آن کمک کند.