متن های بلند شعر / بهترین متن شعر [پیشنهادی]

طلا باش
تا اگر روزگار آبت کرد
روز به روز
طرح‌های زیباتری از تو ساخته شود

سنگ نباش
تا اگر زمانه خردت کرد
لگدکوب هر رهگذری بشوی...
♥️

- | شـــعر️

عاقِبَت از عِشقِ تو اهلِ کِلیسا میشَوَم
میکِشَم دَست از مُسلمانی یَهودا میشَوَم..
آن قَدر در کَشتیِ عِشقَت نِشینَم تا سَحَر،
یا به ساحلِ عِشقَت رِسَم یا غَرقِ دریایَت شَوَم(:️

شهر غارت شده از حمله چنگیز منم
سوز افتاده به هر شعر غم‌انگیز منم
خبر بی کسی ام را همه جا پخش کنید!
آنکه با خاطره‌ها مانده گلاویز منم
فصل من فصل خزان،سهم دلم ویرانی
نو بهاری که شده طعمهٔ پاییز منم
«هلیوم»️

± مثل آن مرداب غمگینی که نیلوفر نداشت . .
حال من بد بود اما هیچ کس باور نداشت !
خوب می دانم که "تنهایی" مرا دق می دهد
عشق هم در چنته اش چیزی از این بهتر نداشت !
آنقدر می ترسم از بی رحمی پاییز که ‌. .
ترس من را روز پایانی شهریور نداشت !
زندگی ظرف بلوری بود کنج خانه ام ؛
ناگهان افتاد از چشمم ، ولی مو برنداشت !
حال من ، حال گل سرخی ست در چنگ مغول ،
هیچ کس حالی شبیه من به جز "قیصر" نداشت !️

زیبــــا اگــر زیبــــا شــــویــــ در جـــام می بیـــنا شـــوی طــــوفـــان شــوی دریــــا شــوی یــا بهتــر از ایــنهـا شــوی دیگـــر نمیـــخاهــــــم تـــــورا🖤🙌🏿

️

♪~•••

من مانده‌ام با خنده‌هایی سرد
با گریه‌های گاه و بیگاهم
اصلاً نمی‌فهمم چه می‌گویم
اصلاً نمی‌فهمم چه می‌خواهم

من مانده‌ام تنهای تنها؟ نه!
تنهایی من جمعیت دارد
تنهایی من حاکمی تنهاست
که ظاهرا محبوبیت دارد!

من مانده‌ام در روز میلادم
با شمع‌هایی که نمی‌میرند
بغض غریبی دارم امّا نه!
باید بخندم! عکس می‌گیرند...️

روی قبرم بنویسید به یک خط درشت
حسرت دیدن دلدار آخر مرا کشت
بنویسید کسی برایم گریه نکند
چون که خوردم ز همه خنجر آلوده ز پشت
بنویسید توقف نکند هیچ کسی
نشود هیچ کس مدعی هم نفسی
زنده بود بخدا هر چه کشیدم فریاد
نه کسی بود در این شهر،نه فریاد رسی.........🚶🏽‍♀❤️‍🩹️

یه کتابی بود که میگفت:
«اگه فکر میکنید اونی که از دست دادین خیلی فوق‌العاده بوده پس ببینین اونی که قراره در آینده باهاش آشنا شین چقد فوق‌العاده خواهد بود»
همینه زندگی!️

ای فلک گر من نمیزادی اجاقت کور بود؟
من که خود راضی به خلقت نبودم زور بود.
من که باشم یا نباشم کار دنیا لنگ نیست.
من بمانم یا بمیرم هیچ کس دلتنگ نیست:) 
️

اتل متل جدایی🙂💔

عروسکم کجایی🧸🥲

گاو حسن پریشون

یه دل دارم پر از خون💔🫀

عشقم رفته هندستون🚶‍♀

خونم شده قبرستون...

یه دنیا غصه بردار😅💔

اسمشو بزار بچگی

تا اخر زندگی...

اچینو واچین تموم شد..

عمر منم حروم شد🙂💔️

صبرم از کاسه دگر لبریز است
اگر این جمعه نیاید چه کنم؟!
.
آنقدر من خجل از کار خودم
اگر این جمعه بیاید چه کنم؟!
.
#اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج
#جمعه_های_مهدوی
️

دل‌های ما که به‌ هم نزدیک باشد،
دیگر چه فرقی می‎کند
کجای این جهان باشیم؛
دور باش، امّا نزدیک…
من از نزدیک بودن‎های دور می‌ترسم

- احمد شاملو

‹‹ ִֶָ 💘😶‍🌫 #شعر 𓍼֪₎
ּ · ​️

رخسار
گربه مستی می کشیدم زلف یک یاری شبی
تاکه سر مست یارنشیندپیش دلداری شبی
روزگار تا چنداز جدای سخت بر عارف برفت
تاکه گل پیش آیدلب خندان رخساری شبی..
💚عارف🌹✨🌹 ️

مهربانی
کی زباغ مهربانی درد جان درمان کنی
تازاین باغ گلت این دردجان آسان کنی
کی زآن نور رُخت بر جان من روشن کنی
تا از آن دریای رحمت بر سرم باران کنی..
عارف. 🌹💚🌹️

درد یعنی که نماندن به صلاحش باشد
بنویسی که خدا پشت و پناهش باشد
برود بغض کنی خرد شوی دم نزنی
که دلت تشنه یک لحظه نگاهش باشد
منطقی نیست کـه بختِ منِ دلبستهٔ او
بـه پـریشانی موهـای سیـاهـش باشد
عاشقی جرم قشنگی‌ست که جز رسوایی
دلِ پُـر درد ، مجـازات گنـاهـش بـاشـد

🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤
از یاد رفته️

مینویسم یک غزل در بابِ عشق
نیست رنگے بهتر از مهتابِ عشق

عاشقم شاید ڪه مالک گشته ای
این فضاے سینه را اربابِ عشق

مے شڪوفد نسترن در باغِ دل
قلبِ پاڪم مے شود بے تابِ عشق

عشوه ات پُر شور و لبخندت ملیح
رنگ و بویت عِطرِ هر محراب عشق

گاه نم نم مے چڪد باران ولی
قطره ها زیبا ڪند آداب عشق

خوب میدانم ڪه گلبانگِ اذان
نغمه اے زیبا شود در خوابِ عشق

آنڪه عاشق بوده مے فهمد مرا
صد غزل دارد دل از مضرابِ عشق
 ‌ ‍ ‌ ‌ ‌ ‌ ‌ ‍️

درد عشقی کشیده ام که مپرس. زهرهجری چشیده ام که مپرس. گشته ام درجهان و آخرکار.
دلبری برگزیده ام که مپرس. بی تودرکلبه ی گدایی خیش. رنج هایی کشیده امکه مپرس. همچوحافظ، غریب در ره عشق. به مقامی رسیده ام که مپرس. 👌🏻💞️

وقتی یکی بهم میگه:«خوش به حالت تو که فلان مشکل رو نداری» یاد این بیت از امیرخسرو دهلوی می‌افتم که میگه:

‏هر شب از سینه من تیر بلا می‌گذرد
تو چه دانی که برین سینه چه‌ها می‌گذرد؟️

میوه ی ممنوعه چیدن را که حوّا باب کرد
آدم، اخراج از بهشت با صفا را باب کرد
چونکه قابیل از عقب با بیل زد هابیل را
حمله با یک بیل را در کل دنیا باب کرد
نوح نهصد سال کشتی ساخت توی یک کویر
کار دور از عقل را این مرد دانا باب کرد
بارداری بی حضور جنس نر را در جهان
حضرت مریم به لطف حق تعالی باب کرد
از شروع این جهان مرد از پی زن می دوید
از پی مردان دویدن را زلیخا باب کرد♡️

دیداریار
آنکه به شوق وصال آمده یارماست
سجدهٔ به یارمی کنم آنکه دلدارماست
یار مرا خوانده است تا که بنوشم ز می
قبلیه ماروی یار آنجا که دیدار ماست..
عارف. 🌹💚🌹✨️

"گفتم: تو ش‍‍‍‍یرین منی، گفتی: تو فرهادی مگر؟
گفتم: خرابت می شوم، گفتی: تو آبادی مگر؟
گفتم: ندادی دل به من، گفتی: تو جان دادی مگر؟
گفتم: ز کویت می روم، گفتی:تو آزادی مگر؟
گفتم: فراموشم مکن. گفتی: تو در یادی مگر؟"️

تاحالا شعر نیما یوشیج رو شنیدی ؟
من به راه خود باید بروم
کسی نه تیمار مرا خواهد داشت
در پر از کشمکش این زندگی حادثه بار
گرچه گویند نه
اما
هرکس تنهاست
ان که می دارد تیمار مرا ،کار من است
من نمی خواهم در مانم اسیر
صبح وقتی هوا شد روشن
هر کس خواهد دانست و بجا خواهد اورد مرا
که در این پهنور اب،
به چه ره رفتم و از بهر چه ام بود عذاب
شعر مانلی از نیما یوشیج :)))))️

ــ ݥۊڷإݩإ ــ ڿ ݫيٻأ ــ ڲڧٹ : ــ
ــ إݩ #ݜٻ ــ ݤِ #ڊڷے ٻۏڐ ــ . . .
ــ ٻ #ݦےݗإݩھ ـ ـ #ݩۺݭٺݥ ـ ـ 
ــ إݩ #ٺۊٻہ ڝڊ ښإڷہ ـ ـ ٻ ݥي #ݜݣݭݓݦ ـ ـ
ــ ٵݫ #ٵݓۺ #ڐۏݫݗ ݩځڔإښݥ ـ ـ ݤ إڽ ݜٻ ـ ـ
ــ ݥإ ٺۊٻہ ـ ـ #ݜڭڛٹيݥ ۋڸي ڋڸ #ݩۺݣݭݓݦ ـ ـ️

آب از بالا به پستی در رود

آنگه از پستی به بالا بر رود

گندم از بالا به زیر خاک شد

بعد از آن او خوشه و چالاک شد

دانهٔ هر میوه آمد در زمین

بعد از آن سرها بر آورد از دفین

اصل نعمتها ز گردون تا به خاک

زیر آمد شد غذای جان پاک

از تواضع چون ز گردون شد به زیر

گشت جزو آدمی حی دلیر

پس صفات آدمی شد آن جماد

بر فراز عرش پران گشت شاد️

نمیدانم چرا دلتنگ و غمگینم
چرا قلبم گرفته ؟

نمیدانم چرا باران نمیبارد
چرا گریه‌ام گرفته ؟

نمیدانم چرا بی‌تاب و تلخ و بی قرارم
نمیدانم چرا دردم گرفته؟

وجودم از چه چیزی گشته خالی
چه چیزی در درونم پا گرفته

نمیدانم چه اوازی بخوانم
چه شعری با چه مفهومی بگویم؟
نمیفهمم چگونه صحنه باید
مرا در بر بگیرد از چه رویم؟
نمیدانم که پایان نمایش
چه چیزی را نگویم از چه گویم؟

نمیدانم چرا میترسم از عشق
نمیدانم چرا دل بی️

در خیالات خودم در زیر بارانی که نیست
می‌رسم با تو به خانه، از خیابانی که نیست

باز می‌خندی و می‌پرسی که حالت بهتر است؟
باز می‌خندم که خیلی! گر چه می‌دانی که نیست

چشم می‌دوزم به چشمت، می‌شود آیا کمی -
دست‌هایم را بگیری بین دستانی که نیست؟

وقت رفتن می‌شود با بغض می‌گویم نرو
پشت پایت اشک می‌ریزم در ایوانی که نیست

می‌روی و خانه لبریز از نبودت می‌شود
باز تنها می‌شوم با یاد مهمانی که نیست . . :)️

«گفت عشق نه!
بیا تا همیشه دوست بمانیم.
دستش را رها کردم گفتم:
ببخشید ما به کسی که برایش روزی چَندبار
از درون فرو می‌ریزیم دوست نمی‌گوییم...»
- فرید صارمی️

کاش‌می‌شد‌سرنوشتِ‌خویش‌را‌‌،‌از‌سر نِوشت،
کاش می‌شد اندکی تاریخ را بهتر نوشت،
کاش می‌شد پشت پا زد بر تمام زندگی . .
داستان عمر خود را گونه‌ای دیگر نوشت!

- | شـــعر️