متن های بلند شعر / بهترین متن شعر [پیشنهادی]

گوشه گیرو ساده بودم شهرتم این گونه بود
کم صمیمی میشدم چون رغبتم این گونه بود

تا که دیدم روی او را در دلم آشوب شد
می شدم آرام با او عادتم این گونه بود

"می شود روزی بگوید دوستم داردخدا؟"
در قنوت هر نمازم حاجتم این گونه بود

در دلم ترس از نگاهش بود اما ناگهان
زل زدم در چشم هایش،طاقتم این گونه بود

هرکجا میدیدمش با هرکسی غیراز خودم
مشت میشد دست هایم،غیرتم این گونه بود

آتشی افتاد درجانم که او با دیگریست؟!
درسکوتم سوختم️

دل به دلبر دادم و دلدار دل را دل ندید
دل به دلبر دل سپرد، دلدار پا از دل کشید

دل به دنبالِ دلش دل‌دل کنان دلخونِ دل
دل ز دلبر خواستم، دلبر دل از این دل برید

دل شکست و تیره‌روزی شد نصیب دل، دلا
دل در آتش سوخت، دلبر بی‌مهابا شد پرید

حالْ دل ماند و غم دلدار و این دلداده، آه
داده دل این دل، دلِ دلدار مفت این دل خرید

دل شکست، دلبر برید و دل ز دلبر سوخت، دل
دل بماند و یادِ دلدار و دلِ بی دل شهید️

گرچه چشمان تو جز از پی زیبایی نیست

دل بکن! آینه این قدر تماشایی نیست

حاصل خیره در آیینه شدن‌ها آیا

دو برابر شدن غصه تنهایی نیست؟!

بی سبب تا لب دریا مکشان قایق را

قایقت را بشکن! روح تو دریایی نیست

آه در آینه تنها کدرت خواهد کرد

آه! دیگر دمت ای دوست مسیحایی نیست

آنکه یک عمر به شوق تو در این کوچه نشست

حال وقتی به لب پنجره می‌آیی نیست

خواستم با غم عشقش بنویسم شعری

گفت: هر خواستنی عین توانایی نیست🚶‍♀️🖤️

زندگی می‌کشد آخر به کجا کارت را
باید از دور تماشا بکنی یارت را

روز دیدار خودت را به ندیدن بزنی
شب ولی دوره کنی لحظه ی دیدارت را

عاشقش باشی و تا عشق خریدارت شد
دور سازی خودت از خویش خریدارت را

دوستش داشته باشی و نبیند هرگز
«دوستت دارم» در سینه گرفتارت را

بهترین پاسخ این درد، سکوت است، سکوت
نکند باز کنی مخزن‌الاسرارت را

رفتنی می‌رود و باز تو خواهی پرسید
از «نسیم سحر آرامگه یار» ت را :)♡️

رک بگویم از همہ‌ رنجیده‌ام،
از غریب و آشنا تࢪسیده‌ام!
با مرام و معرفت بیگانہ‌اند،
من بہ‌ هرساز؎ کہ‌ شد رقصیده‌ام!
در زمستان سکوتم باࢪها،
با نگاه سرࢪدتان لرزیده‌ام.
رد پا؎ مهربانۍ نیست، نیست!
من تمام کوچه را گردیده‌ام.
سال‌ها از بس کہ‌ خوش بین بوده‌ام،
هر کلاغۍ را کبوتر دیده‌ام!
وزن احساس شما ࢪا بارها،
با ترازو؎ خودم سنجیده‌ام.
بۍخیال سرد؎آغوش‌ها؛
من بہ‌ آغوش خودم چسبیده‌ام!
من شما را باࢪها و باࢪها...️

بیت آخر این غزل واقعا دردناکه...

ناگهان در کوچه دیدم بی وفای خویش را
باز گم کردم ز شادی دست و پای خویش را

گفته بودم " بعد ازین باید فراموشش کنم"
دیدمش وز یاد بردم گفته های خویش را

دیدم و آمد به یادم دردمندی های دل
گرچه غافل بود آن مه مبتلای خویش را

تا به من نزدیک شد، گفتم "سلام ای آشنا"
گفتم اما هیچ نشنیدم صدای خویش را️

مبتلا گشته‌ام و هیچ جلو دارم نیست
چه بخواهی چه نخواهی به تو می‌اندیشم...

👤 #آرش_کمانگیر


ﮩﮩــ٨ـﮩـ🖤ﮩﮩــ٨ـﮩـ

ﮩﮩــ٨ـﮩـ🖤ﮩﮩــ٨ـﮩـ️

تو چه دانی حال مرا
مگر آنی نبودی در رویای ما
اگر آنی نمیکردی تنهایم مرا
که شاهدی نیست جز خدای کیهان مرا
این جماعت را نیست جز حسودی، به ما
پس این است آن سرنوشتیست ک گفنتد به ما
گویم یا رب ببخش مرا
ک کاری جز دل بستن نبود مرا
مگر خودت نبودی عشق را نهادی درون ما
پس چه نوشتی بر. سرنوشت ما
که اینگونه شد پایان ما.. ️

بگو که عاشقم هستی دلم تکرار می‌خواهد...

برای با تو بودن ها دلم اصرار می‌خواهد...

بدون تو پریشانم پناه خستگیم هایم ...

بگو که بی تو دلتنگم دلم اقرار می‌خواهد...😞️

دࢪد یعنے ڪه نماندن به صلاحش باشد
بنویسے ڪه خدا پشت و پناهش باشد
بࢪود، بغض ڪنے، خࢪد شوے، دم نزنی
ڪه دلت تشنهٔ یک لحظه نگاهش باشد
منطقے نیست ڪه بخت منِ دلبسته او
به پࢪیشانے موهاے سیاهش باشد
عاشقے جࢪم قشنگی‌ست ڪه جز رسوایی
دل پࢪ دࢪد، مجازات گناهش باشد..!🌒🙂️

خشنوב مشو בشمن اگر کرב محبت
خنـבیـבט جلاב ز شیرین سخنے نیست
جایے کـہ براבر بـہ براבر نکنـב رحم
بیگانـہ براے تو براבر شـבنے نیست
صـבبار‌ اگر בایـہ بـہ طـ؋ـل تو בهـב شیر
غا؋ـل مشو اے בوست،کـہ ماבر شـבنے نیست
اینجا کسے محرم اسرار کسے نیست
ما تجربـہ کرבیم
اینجا کسے یار کسے نیست...️

سرد بودن با مرا، دیوار یادت داده است
نارفیق بی مروّت، کار یادت داده است

توبه ات از روزهایم عشقبازی را گرفت
آه از آن زاهد که استغفار یادت داده است

دوستت دارم ولی با دوستانت دشمنی
گردش دنیا فقط آزار یادت داده است

عطر موهایت قرار از شهر می گیرد بگو
دل ربودن را کدام عطار یادت داده است؟

عهد با من بستی و از یاد بردی، روزگار
از وفاداری همین مقدار یادت داده است.️

عشق بعضی وقت‌ها از درد دوری بهتر است،
بی‌قرارم کرده و گفته صبوری بهتر است،
توی قرآن خوانده‌ام، یعقوب یادم داده است
دلبرت وقتی کنارت نیست کوری بهتر است!
نامه‌هایم چشم‌هایت را اذیت می‌کند...
درد دل کردن برای تو حضوری بهتر است؛
چای دم کن، خسته‌ام از تلخی نسکافه‌ها؛
چای با عطر هل و گل‌های قوری بهتر است:)
من سرم بر شانه‌ات؟ یا تو سرت بر شانه‌ام؟
فکر کن خانم اگر باشم چه جوری بهتر است؟️

در خیالات خودم در زیر بارانی که نیست
می رسم با تو به خانه، از خیابانی که نیست

می نشینی روبرویم، خستگی در می کنی
چای می ریزم برایت، توی فنجانی که نیست

باز می خندی و می پرسی که حالت بهتر است
باز می خندم که خیلی، گرچه می دانی که نیست

شعر می خوانم برایت، واژه ها گل می کنند
یاس و مریم می گذارم ، توی گلدانی که نیست

چشم می دوزم به چشمت، می شود آیا کمی
دستهایم را بگیری ، بین دستانی که نیست

وقت رفتن می شود، با بغض می گوی️

#شعرزین
گر تن بدهی ... دل ندهی کار خراب است
چون خوردن نوشابه که در جام شراب است

گر دل بدهی ... تن ندهی باز خراب است
این بار نه جام است و نه نوشابه ... سراب است

اینجا به تو از عشق و وفا هیچ نگویند
چون دغدغه ی مردم این شهر حجاب است

تن را بدهی ... دل ندهی فرق ندارد
یک آیه بخوانند ... گناه تو ثواب است

ای کاش که دلقک شده بودم نه شاعر 
در کشور من ارزش انسان به نقاب است

- فروغ فرخزاد️

گاهی مسیر جاده به بن بست می رود
گاهی تمام حادثه از دست می رود

گاهی همان کسی که دم از عقل می زند
در راه هوشیاری خود مست می رود

گاهی غریبه‌ای که به سختی به دل نشست
وقتی که قلبِ خون شده بشکست، میرود

اول اگر چه با سخن از عشق آمده
آخر خلاف آنچه که گفته است می رود

وای از غرور تازه به دوران رسیده ای
وقتی میان طایفه ای پست می رود

هرچند مضحک‌است و پر از خنده‌های تلخ
بر ما هر آنچه لایقمان هست می رود
️

نگارا، از وصال خود مرا تا کی جدا داری؟

چو شادم می‌توانی داشت، غمگینم چرا داری؟

چه دلداری؟ که هر لحظه دلم از غم به جان آری

چه غم خواری؟ که هر ساعت تنم را در بلا داری

به کام دشمنم داری و گویی: دوست می‌دارم

چگونه دوستی باشد، که جانم در عنا داری؟

چه دانم؟ تا چه اجر آرم من مسکین بجای تو

که گر گردم هلاک از غم من مسکین، روا داری

بکن رحمی که مسکینم، ببخشایم که غمگینم

بمیرم گر چنین، دانم مرا از خود جد

کارن🚶💔️

خبرت هست که دلتنگ نگاهت شده ام
بی قرار تو و چشمان خمارت شده ام

خبرت هست دلم مست حضور تو شده
عاشق و شفیته ی، زنگ صدایت شده ام

خبرت هست که باران بهارم شده ای
چون پرستوی مهاجر نگرانت شده ام

خط به خط زندگی ام پر شده از بودن تو
خبرت نیست و شادم که فدایت شده ام

🙂🖤

️

من پذیرفتم شکست خویش را...
پند های عقل دوراندیش را
من پذیرفتم که عشق افسانه است..
این دل درد آشنا دیوانه است
میروم شاید فراموشت کنم
با فراموشی هم آغوشت کنم:)))))️

دل به هرکس می‌سپاری، پای احساست بمان؛
من که رفتـم، پای قلب قـدر نشنـاست بمـان؛
طاقت این سوءظن‌ها را ندارم بیش از این؛
با همیـن تردیـدها درگیـر وسواست بمـان!
من به گلهایی که می‌خشکند عادت کرده‌ام؛
تو همیشه عاشـق ارکیـده و یاست بمـان!
زود دستم را زمین انداختـم در این قمـار!
با همان سرباز و شاه و بی‌بی ‌و آست بمان:)
ظاهراً معیار تو چیزی به غیر از عشق بود!
تا ابد پابنـد آن معیــار و مقیـاست بمـان!:)️

آخَر‌چه‌بود‌حاصِلِ‌اَشک‌و‌دُعایِ‌مَن؟
شایَد‌نِمیرِسَد‌به‌خُدا‌هَم‌صِدایِ‌مَن
بِنشین‌که‌تا‌سَحَر‌به‌مِی‌و‌می‌بوسَه‌بِگُذَرَد
اَز‌هیچ‌کَس‌نَتَرس،‌گُناهَش‌به‌پایِ‌مَن
وَقتی‌تو‌نیستی‌چه‌بِهِشتی؟چه‌دوزَخی؟
فَرقی‌نِمی‌کُنَد‌که‌چه‌باشَد‌سِزایِ‌مَن
این‌قَدر‌کاش‌لافِ‌رِفاقَت‌نِمی‌زَدی
اِی‌بی‌وَفایِ‌بی‌خَبَر‌اَز‌دَرد‌هایِ‌مَن
حالا‌تو‌دَر‌غُروری‌و‌مَن‌غَرق‌اِلتِماس
یِک‌روز‌می‌رِسَد‌ک‌ِتو‌باشی‌به‌جایِ‌مَن!:)🖤️

راست گفت سهراب؛

《من‌هم در تردیدم ،
من در این عرصهٔ آغشته به بغض
لب ِ خندان دیدم ،
چشم گریان دیدم ،
گریه کردم اما
بارها خندیدم !!'
رمز بیداری‌را
پشت بی‌خوابی این ثانیه‌ها فهمیدم
تو به آمار زمین مشکوکی¿
من به دل‌های زمین مشکوکم¡》‹📖'🔗›

▹ · – · – · – · 𖥸 · – · – · – · ️

نه تو می مانی

نه اندوه

و نه ، هیچ یک از مردم این آبادی

به حباب نگران لب یک رود ، قسم

و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت

غصه هم ، خواهد رفت

آن چنانی که فقط ،خاطره ای خواهد ماند

لحظه ها عریانند

به تن لحظه خود ، جامه اندوه مپوشان هرگز

نه تو می مانی

نه اندوه

و نه ، هیچ یک از مردم این آبادی..🌱🤍
#جناب سپهری
️

هوای خواهشت را دوست دارم
خروش و جوششت را دوست دارم

همان خنده همان طرح دو چشم
پر از آرامشت را دوست دارم

تمام دانه های برف گم شد
همین گرمایشت را دوست دارم

کنار پنجره صبح زمستان
گلِ آرایشت را دوست دارم

غریب آتشفشانِ سینه ام را
صدایِ جُنبشت را دوست دارم

امیدِ شاخ و برگِ خانه هستی
هوای رویشت را دوست دارم

دلیلِ شعرهای وقت و بی وقت
خمارِ کشمشت را دوست دارم

کجا بودی دلم سیر است و سرکه!؟
زیادی پرسشت را دوست دارم

مع️

غربت آن نیست که تنها باشی

فارغ از فتنه ی فردا باشی

غربت آن است که چون قطره ی آب

در به در ، در پی دریا باشی

غربت آن است که مثل من و دل

در میان همه کس یکه و تنها باشی️

.ҳ̸Ҳ̸Ҳ̸ҳ.. باز امشب غزلی کنج دلم زندانیست

آسمان شب بی حوصله ام طوفانیست

هیچ کس تلخی لبخند مرا درک نکرد

های های دل دیوانه ی من پنهانیست ..ҳ̸Ҳ̸Ҳ̸ҳ.️

با تواَم عشق قسم خورده ی پنهانی ِمن
با تواَم بی خبر از حال و پریشانی ِ من
با تواَم لعنتیِ خالي از احساس بفهم
بی قرارت شده ام شاعره ی خاص بفهم
لعنتی خسته ام از دوری و بی تاب شدن
پای دلگیرترین خاطره ها آب شدن
لعنتی خسته ام از حال بدم، زخم نزن
بی تو محکوم به حبس ابدم، زخم نزن
باورم كن كه به چشمان تو معتاد منم
پادشاهی كه به جنگ آمد و افتاد منم
قافیه باختم و شعر سرودم یعنی
به هر آن كس كه تو را دید، حسودم یعنی…
️

ﻣﻦ ﺧﻨﺪه ﺯﻧﻢ ﺑﺮ ﺩﻝ، 
ﺩﻝ ﺧﻨﺪه ﺯﻧﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ 
ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﺩ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ
ﻣﻦ ﺧﻨﺪه ﺯﻧﻢ ﺑﺮ ﻏﻢ، 
ﻏﻢ ﺧﻨﺪه ﮐﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ 
ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﺩ ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ 
ﻣﻦ ﺧﻨﺪه ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﻋﻘﻞ،
ﺍﻭ ﺧﻨﺪه ﮐﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ 
ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﺩ ﻭﯾﺮﺍﻧﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ 
ﻣﻦ ﺧﻨﺪه ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﺗﻮ، 
ﺗﻮ ﺧﻨﺪه ﮐﻨﯽ ﺑﺮ ﻣﻦ 
ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﯾﻢ ﻫﺮ ﺩﻭ ﭼﻮ ﺩﻭ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ 
ﻣﻦ ﺧﻨﺪه ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﺍﻭ، 
ﺍﻭ ﺧﻨﺪه ﮐﻨﺪ ﺑﺮ ﻣﻦ 
ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﭼﻪ ﻣﯿﺨﻨﺪﻡ، ﺩﻝ ﺭﻓﺖ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﻧﻪ💔🚶🏼‍♀️

🚶🏼‍♀️️