متن های کوتاه شعر / جدیدترین بیو های شعر [دی 1403]

به چشمت که بی تو ز جان سیرم..

باش با من که همه رهگذران میگذرند).

دَریایِ قَلبَم طُغیانِ میکُنَد بٓاامواجِ چِشاط-

دل که رنجد از کسی خرسند کردن مشکل است...🍁💫❤️

هرکس خود داند و خدای دلش که چه دردی است در کجای دلش ،....💫❤️

هلهله دلم مرا ب طُ می خواند جانا!

دنیا همه شعر است به چشمم اما شعری که تکان داد مرا چشم تو بود.☺

گویند سرانجام ندارید شما ماییم ک بی هیچ سرانجام خوشیــم

زحمتی می کشم از مردم نادان
که مپرس...

آمدمت که بنگرم ولی گریه نمیدهد امان

‏‏‏مرا به حال خویش رها کنید، من در اعماق وجود خود در حرکتم...

آنقدر شعر مرا خواندی و گفتی احسنت فکرت افتاد که شاید تو دلیلش باشی؟

زنهار تا توانی اهل نظر میازار دنیا وفا ندارد ای نور هر دو دیده

خرم آن روز که بازآیی و سعدی گوید:آمدی وَه که چه مشتاق و پریشان بودم

درآ درآ درآ که در دل خسته توان دآرید باز

نیست در این شهر نگاری که دل ما را ببرد

سعدیا مرد نکو نام نمیرد هرگز مرده ان است که نامش به نکویی نبرند

گیسوان تو پریشانتر از اندیشه ی من

رَوا بُوَد كه چِنين بى حساب دل بِبَرى ؟

آشفته دلان را هوس خواب نباشد .....

تا تو نكوتر ميشوي من مُبتلا تر ميشوم

نقش او در چشم ما هر روز خوشتر می‌شود...

خرم آن لحظه که مشتاق به یاری برسد ، آرزومند نگاری به نگاری برسد...

یاد تو حس قشنگیست کـہ در 💔 دارم تو چـہ باشے چـہ نباشے نگهش میدارمـ

هیچ اگر سایه پذیرد،منم آن سایه ی هیچ...

مرا هیچ نیاز مهر خلق نیست، مرا ترسی ز یاد عافیت نیست

این قافله عمر عجب میگذرد ...