خسرو شکیبایی میگه: کاش میشد آدمی، گاهی فقط گاهی به اندازه ی نیاز بمیرد، بعد بلند شود آهسته آهسته خاکهایش را بتکاند، اگر دلش خواست برگردد به زندگی، و اگر دلش نخواست بخوابد تا ابد...
به آدمی که دوستش داری محبت کن و بیش از حد اهمیت بده اونی که لیاقتش رو داره موندگار میشه اونی که ظرفیتش رو نداره فاصله میگیره ازت. و در هر دو صورت تو چیزی از دست نمیدی...️