ولی اینکه کنارت باشه و حس نشی خیلی دردش بیشتر از ترک شدنه،،،
حداقل وقتی ترک میشی تکلیفت با خودت مشخصه ولی وقتی کنارته و نادیدت میگیره هی با خودت میگی اضافی ام؟ دوسم داره؟ مهمم براش؟ آخرشم میرسی به آخرین مرحله و خودخوری کردنت تبدیل میشه به گریه کردن!:) خودت از اول میدونستی انگاری اضافی ای براش ولی این دله لعنتیت که تا مرحله شکستنو نابود شدنش قبول نمیکنه،میکنه؟!️