لحظهٔ تلخ جدایی و سکوت:
این لحظهٔ کوتاه، بهزیبایی حسِ کشفِ غیبت را به تصویر میکشد. مغز ما اغلب حقایق تلخ را نه با یک شوک ناگهانی، بلکه از طریق دنبالهای از مشاهدات و سکوتها درک میکند، جایی که هر حرکت به درک نهایی «رفته بود» دامن میزند. این سکوت قبل از کشف، خود گویای عمق فقدان است.
راهکار:
در مواجهه با فقدان، به خودتان فرصت دهید تا احساساتتان را تجربه کنید. ابراز غم و اندوه یک فرآیند طبیعی است. صحبت با یک دوست مورد اعتماد یا نوشتن میتواند در این مسیر یاریرسان باشد. به خودتان مهربان باشید.