متن های شعر / جدیدترین متن شعر [دی 1404]

گویند سرانجام ندارید شما ماییم ک بی هیچ سرانجام خوشیــم

زحمتی می کشم از مردم نادان
که مپرس...

‏‏‏مرا به حال خویش رها کنید، من در اعماق وجود خود در حرکتم...

درد دارد که کسی باعث دردت باشد
که تو از درد دلت با دل او حرف زدی

آنقدر شعر مرا خواندی و گفتی احسنت فکرت افتاد که شاید تو دلیلش باشی؟

می کِشَمَت سوی خویش این کِش قَلبِ ماست قَلبِ تو اَگه آهَن اَست قَلبِ من آهَنرُباست

خرم آن روز که بازآیی و سعدی گوید:آمدی وَه که چه مشتاق و پریشان بودم

نیست در این شهر نگاری که دل ما را ببرد

غصه ها فانی و باقی همه زنجیر به هم
گر دلت از ستم و غصه برنجد تو بخند

سعدیا مرد نکو نام نمیرد هرگز مرده ان است که نامش به نکویی نبرند

گیسوان تو پریشانتر از اندیشه ی من

رَوا بُوَد كه چِنين بى حساب دل بِبَرى ؟

آشفته دلان را هوس خواب نباشد .....

تا تو نكوتر ميشوي من مُبتلا تر ميشوم

نقش او در چشم ما هر روز خوشتر می‌شود...

خرم آن لحظه که مشتاق به یاری برسد ، آرزومند نگاری به نگاری برسد...

یاد تو حس قشنگیست کـہ در 💔 دارم تو چـہ باشے چـہ نباشے نگهش میدارمـ

هیچ اگر سایه پذیرد،منم آن سایه ی هیچ...

مرا هیچ نیاز مهر خلق نیست، مرا ترسی ز یاد عافیت نیست

این قافله عمر عجب میگذرد ...

فلک جز عشق محرابی ندارد
جهان بی‌خاک عشق آبی ندارد

خداحافظ اگه میگی دلت رو میزنم میرم
خداحافظ تو آروم باش اگر مشکل منم میرم

جوونیم رفته به باد
فدا سرت حله چشات

⚫️نادان کتاب دید خیال کرد عالم است
نادان به کشتی نشست پنداشت ناخداست⚫️

قرینه چشمانم لب به اعتراض گشوده اند
آزادی اَشک هایِ در بند پلک را میخواهند

چیزی عزیزتر ز تمام دلم نبود
ای پاره دلم، که بریزم به پای تو :)

 مرا به خیر تو امید نیست، شر مرسان.

محو چشمانِ تو بودم...
که به دام افتادم!