عشق، آن لحظهایست که دل، بیدلیل آرام میگیرد و نگاه، میان هزاران چهره، فقط یکی را میبیند. نه منطق میشناسد، نه زمان؛ فقط میآید، ریشه میدواند و تمام وجودت را معنا میکند.
مرا در آغوش بگیر من بمم پس از زلزله! من رودبارم پس از ویرانی من خرابم... من گلستانیم بعد از سیل! آباد کردنم... نه نیاز به تصویب در مجلس و بودجه و دولت و اینها دارد نه نیاز به اصلاحات و اصولگرایی! من قانعم به آغوشت...️
پزشک نیستی اما درمانِ دردم توئی دردِ چشمانم با نگاهِ تو دردِ استخوانم با آغوشِ تو و دردِ دلم همیشه با دوستت دارن های تو تمام می شوند . . . جانم نسخه ام را بپیچ که بیمارم🔥❤️ روزت مبارک مورفین زندگیم ❤️️
هنوز آن سیمای رویت یادم هست... هنوز آن شلال گیسوانت یادم هست... هنوز آن قد رعنای بلندت یا آن خرامان قدم هایت یادم هست..... اما وای از آن چشمان سیاهت از آن مژگان های بلندن یا آن پلک زدن هایت هیچ ز یادم نمی رود من هنوز همانم که صورتت را قاب میگرفتم و هزاران باز قربان صدقه ات می رفتم من هنوز همانم که برای یک تار موی گیسوانت جان می دادم من هنوز همانم که قدم هایت را میشمردم تا ببینم کی به من میرسی