متن های بلند فلسفی / بهترین متن فلسفی [پیشنهادی]

آدما فقط دلشون به حال خودشون میسوزه همه ی ما حتی خودم چرا آدما با کسی وارد رابطه میشن؟برای خودشون هست که خوشبخت باشن شما اگه یه آدم خیلی با معرفتم پیدا کنید و اون شما رو دوست داشته باشه ولی تو نه اون سعی می‌کنه اصلا اهمیت نمیده به هیچی
شهیدا؟
منم میتونم شهید شم همه ی ما میتونیم چرا فرق میزارین ؟
تنها آدمی که به فکر حال ما هم هست (خدا) هست...🫴🏻🥺🥀😔
️

ترجیحم دوست داشتنیه که کم‌کم جلو بره، زود عنوان نشه، عجله توش نباشه، ریشه‌ای باشه، تا دوست داشتن هیجانی و با شدت بالا.
که کریستوفر مارلو میگه "مرا دوست بدار، اندک ولی طولانی".️

-چه‌چیزی‌تجربه‌کردی؟
رشدکردم؛
ولی‌فهمیدم‌باید،
یا‌خودکشی‌بکنم
یا‌کشته‌بشم:)
واسه‌امثال‌من
یا‌جنگه‌یا‌مرگ:\
اینو‌زد‌تو‌صورتم
رخ‌گشنه‌شهرم!️

چرا ما آدما فقط به ماه اهمیت میدیم؟
چرا به خورشید فقط اهمیت داده میشه ؟
اما خب اون خورشید بود که هر روز سوخت و ما اصلا بهش گفتم نکردیم!
تازه نتنها خورشید رو دوست داشته باشیم بهش گیرم میدیم مثلا میگیم چرا هوا گرم چرا اینطوریه چرا اینطوریه
ولی واقع اگه چند دقیقه بهش نگاه کنی چون کاربرد هاش میفهمی از ماه هم قشنگ تره فقط چند دقیقه من نمیگم ماه بده میگم ماه هم خیلی زیباست ولی خورشید هم خیلی زیباست...🥹🥹🫴🏻️

آدما همیشه فکر میکنند:
میشه برگشت!میشه جبران کرد!
میشه معذرت خواست!میشه توضیح داد!
اما چیزی که آدما بهش فکر نمیکنند اینه که:
هر چیزی یه زمانی داره!
از زمانش که گذشت،
دیگه بود و نبودش فرقی نداره!
هر کاریم بکنی قابل جبران نیست....️

چند وقت پیش دیدم پشت یه ماشین نوشته بود که
سبقت می‌گیری بگیر اشکال نداره
ولی چرا آخه قیافه می‌گیری
این متن خیلی معنی داره از اونجایی که اون ماشینی که من دیدم این پشتش نوشته بود یه پیکان قدیمی بود...😐️

فقط زندگی در جهانی را تصور کن که در آن آیینه نباشد. تو درباره ی صورتت خیالبافی می کنی و تصورت این است که صورتت بازتاب آن چیزی است که در درون تو است.
و بعد وقتی چهل ساله شدی، کسی برای اولین بار آیینه ای در برابرت می گیرد. وحشت خودت را مجسم کن!
تو صورت یک بیگانه را خواهی دید و به روشنی به چیزی پی خواهی برد که قادر به پذیرفتنش نیستی: صورتِ تو، خودِ تو نیست.

– جاودانگی اثر میلان کوندرا️

به‌ جا خواهد ماند؛
‏چایمان ته فنجان
‏کودکى‌ هامان در کوچه‌ ها
‏بغض سنگین شادمانى‌ها در گلوی مان
‏و معشوقه‌ های مان
‏در دور دست‌ ها



☆ســِتـٰآرہ آبـَـــے☆️

آدما فقط دلشون به حال خودشون میسوزه همه ی ما حتی خودم چرا آدما با کسی وارد رابطه میشن؟برای خودشون هست که خوشبخت باشن شما اگه یه آدم خیلی با معرفتم پیدا کنید و اون شما رو دوست داشته باشه ولی تو نه اون سعی می‌کنه اصلا اهمیت نمیده به هیچی
شهیدا؟
منم میتونم شهید شم همه ی ما میتونیم چرا فرق میزارین ؟
تنها آدمی که به فکر حال ما هم هست (خدا) هست...🫴🏻🥺🥀😔
️

‏بنظر من سعدی یه نابغه ، روان شناس، ادیب و انسان به تمام معنا بوده که با همین بیتش یه جلد کتاب میشه نوشت:

"هرکه عیب دگران پیش تو آورد و شمرد، ‏بی گمان عیب تو پیش دگران خواهد برد."
️

شاید یه چیزایی اصلا باید حد و حدود داشته باشن
شاید بیش از اندازه که بشن دیگه به چشم نیان
شاید زیادی که بشن به خودتون آسیب بزنید

شاید...هزار تا چیز دیگه

خلاصه که واسه هیچ آدمی زیادی نباشید🎀️

اونجایی که یهو به خودت اومدی دیدی چقدر مسئولیت روته،
اونجایی که از شدت خستگی زمین نشستی،
اونجایی که همه فشارا شدن سردرد،
اونجایی که قلبت شد سنگ،
اونجایی که ذوقات شدن کور،
اونجایی که فهمیدی چقدر با قلبت بازی کردن،
اونجایی که دیدی تو بچگی بزرگ شدی،
و درنهایت اونجایی که به این درک‌ رسیدی که جا بزنی مُردی
همونجا، لطفا همونجا بفهم که هیچ احدی نمیتونه لیاقت داشتنتو داشته باشه!️

بعضی وقتا هرچقدر یچیزیو با تک تک سلول‌های وجودتم بخوای قرار نیست بشه. شاید یچیز بهتر هست، شاید قسمت نیست، شاید نباید بشه، شاید باید درس بشه، شاید سرنوشت اینو نمیخواد.️

چیزی در من تمایل به فروپاشی داره اما نمی‌دونه از کدوم نقطه شروع کنه. این سنگینی پشت پلکام رو میبینی؟ از قصه و غصه نیست؛ یه آگاهیه که بهم می‌فهمونه هیچ دردی تازه نیست....
گریه فقط یه عادت قدیمیه و حالا من انگار مدت‌هاست که از این عادت‌ عبور کردم...️

یه موقعه هایی هست که حال هیچی نی
میزاری پیش بیاد جای پیش بینی
هرکی هر جوری باشه گیر میدی و...
ترجیح به خوابه جا بیدار بودن
جا دویدن ترجیته باشه پات رو هم ️

آدما همیشه فکر می‌کنن میشه برگشت
میشه جبران کرد،
میشه معذرت خواست،
میشه توضیح داد،
اما چیزی که آدما بهش فکر نمی‌کنن اینه که هرچیزی یه زمانی داره،
از زمانش که گذشت،
دیگه بود و نبودش فرقی نداره،
وقتی از زمانِ درستِ یه چیزی بگذره،
دیگه هرکاری هم بکنی قابلِ جبران نیست.
آدما همیشه اشتباه می‌کنن! :)مثلM️

از خدا پرسیدم:

خدایا چطور میتوان بهتر زندگی کرد؟

خدا جواب داد: گذشته ات را

بدون هیچ تاسفی بپذیر،

با اعتماد زمان حالت را بگذران،

و بدون ترس برای آینده آماده شو!

ایمان را نگه دار و

ترس رابه گوشه ای انداز،

شک هایت را باور نکن

وهیچ گاه به باورهایت شک نکن…

زندگی شگفت انگیز است؛

فقط اگر بدانید که چطور زندگی کنید…️

چرا آن که می خواهی،دلش پیش کسی گیر است.
چرا هرکس که عاشق بود،از جان خودش سیر است.
من تو را،تو او را،او دیگری را،دیگری من را .
همه سردرگمیم و علتش،بازی تقدیر است.
️

واژهٔ عجیبیست…
«لیاقت» را میگویم
گاهی من ندارم
گاهی تو نداری
و گاهی نایاب میشود لابلایِ تمامِ آدمهای شهر…
گاهی در اوجِ خوشی،
آنجا که زمین و آسمان هم برایمان میرقصند
آنجا که ستاره‌ها به یُمنِ خوش بودنمان،
چشمک میزنند
پشتِ پا میزنیم به خوشبختی مان…
تمامِ تلاشمان را میکنیم،
تا بی‌لیاقتیمان را ثابت کنیم به زمین و زمان
که ما ظرفیت‍‍مان همین است
که ما یک عُمر میدویم به سمتِ خوشبختی،
اما همین که سراغمان آمد،
پشتمان را میکنی️

آدمها شبیه لیوانند
ظرفیتهایی مشخص دارند
بعضی به اندازه استکان
بعضی فنجان
بعضی هم یک ماگ بزرگ
وقتی بیش از ظرفیت لیوان در آن آب بریزی، سر ریز می‌شود
خیس میشوی
حتی گاهی که در اوج بدشانسی باشی
و در لیوان به جای آب
شربتی چیزی را زیادی ریخته باشی
و سرریز شده باشد
لکه ش تا ابد بر روی لباست میماند️

دیوانه و دل بسته ی اقبال خودت باش
سرگرم خودت، عاشق احوال خودت باش
یک لحظه مخور حسرت ان را که نداری
راضی به همین چند قلم مال خودت باش
" دنبال کسی باش که دنبال تو باشد
این گونه اگر نیست به دنبال خودت باش "
پرواز قشنگ است ولی بی غم و منت
منت نکش از غیر و پر و بال خودت باش
صد سال اگر زنده بمانی گذرانی
پس شاکر هر لحظه، و هر سال خودت باشش️

توی یه کتابی که دارم میخونمش توی صفحه ۲۱۰ که اسمش کتابخانه نمیه شب هستش یه متن از فیلسوف آرتور شوپنهار اومده که در یکی از لحظات سرشار از آرامش خود میگه
دلسوزی،پایه اساس و اخلاق است.️

هفت جایی که انسان امتحان می شود:

مرد،هنگام بیماری همسرش!
زن ،هنگام فقر همسرش!
فرزند ،هنگام پیری پدر و مادر!
دوست ،هنگام سختی!
خواهروبرادر،هنگام تقسیم ارث!
اقوام، هنگام غربت!
مومن ،هنگام مصیبت!
️

شما که غریبه نیستید، یه شبایی تو زندگی
هست که آدمیزاد تا خرخره پر از نیازه، نیاز به
شنیدن و قضاوت نشدن، نیاز به دستی که
از این لجن تنهایی نجاتش بده، اون شبی که
هیچ وقت صبح نمیشه؛ هر آدمی که اون شبو
تنها بگذرونه، از فردا یه آدم کاملاً جدیده.

️

پارادوکس یعنی زندگی در میان دو قطب متضاد.
جایی که حقیقت و دروغ، امید و نا امیدی، آرامش و اضطراب کنار هم می‌ نشینند.
مثل رنگ آبی که هم می‌تواند آرامش دریا باشد، هم غمِ آسمانِ ابری.

پارادوکس یاد آور این است که جهان همیشه یک‌ دست نیست؛
گاهی در دلِ تاریکی، نوری پنهان است و گاهی در روشنایی، سایه‌ ای سنگین.️