غربت در هیاهوی عالم:
این مصراع، تصویری از حس بیگانگی درونی را به نمایش میگذارد. گویی شاعر، با وجود حضور در جهان، نوعی انزوا و عدم تعلق خاطر را تجربه میکند. این حس، اغلب در شعر نو فارسی دیده میشود.
راهکار:
برای کاهش حس غربت در تنهایی، به فعالیتهای گروهی و ارتباط با دوستان قدیمی بیشتر بپردازید. حضور در جمع و یادآوری خاطرات مشترک میتواند احساس تعلق و صمیمیت را تقویت کند.