در ادبیات، شب اغلب نماد تنهایی و درونگرایی است. ج...
شب و سایهها: دریای حسرت:
در ادبیات، شب اغلب نماد تنهایی و درونگرایی است. جستجو برای سایهها، استعارهای از تلاش برای یافتن چیزی گمشده یا دستنیافتنی در اعماق وجود است. این تصویرسازی به زیبایی حس دلتنگی و اشتیاق را به تصویر میکشد.
راهکار:
برای رهایی از حسرت، خاطرات را مرور کنید اما در آنها نمانید. نوشتن در مورد احساسات میتواند به شما کمک کند تا با آنها کنار بیایید و به جلو حرکت کنید.
- چرا تا صبح بیداری تا بیام ب این فک کنم چرا بیدارم صبح شده.!.
مثلا ی شب با لباس سبز زیتونی و چادر روی سرم، با ی کوله ی مشکی، خسته در خونه رو باز کنم و داد بزنم: +مامان من از ماموریت برگشتم!!! مامانمم بیاد استقبال🥲💜 #سرباز #خانومپلیسآینده #میمنوشت
*میدانی زیبایی اش به چیست؟!* *«ط💋 تنها برای من باشی»* _______________ تو برای من بمان *من خودم دورم را خالی میکنم* تو برای من بمان *من خودم ماندن را بلد میشوم* تو برای من بمان *من همرنگ تو میشوم* تو برای من بمان *من باز هم ماندن را بلد میشوم*️
یادآوری خاطرات تلخ، روندی طبیعی در سوگواری است، ام...
خاطرات شبانه: مروری بر گذشته:
یادآوری خاطرات تلخ، روندی طبیعی در سوگواری است، اما تکرار مداوم آن میتواند مانع از بهبودی شود. پذیرش و تلاش برای رهایی، کلید گذر از این مرحله است.
راهکار:
به جای نبش قبر خاطرات، سعی کنید روی زمان حال تمرکز کنید. نوشتن افکار و احساسات می تواند به شما کمک کند تا با گذشته کنار بیایید و راهی برای آینده پیدا کنید.
شبها پیش از آن که به خواب برویم، چقدر حرف داشتیم که بزنیم، انگار حرفهای ما تمامی نداشت. چندبار پیش آمد که طلوع را دیدیم و رنگ خواب ندیدیم. آخر چه شد، که حال دیگر میآییم و خسته و بیصدا میخوابیم؟ شبها دگرگون شده؟ حرفها تمام شده؟ یا ما تمام شدهایم؟ ️