زخم‌های پنهان

من هیچوقت دخترِ لوس بابام نبودم :)
هیچوقت قبل خواب منتظر بوس مامانم نبودم :)
همیشه خودم بودم و خودم...
هروقت ک درد داشتم، تنهایی گشتم دنبال درمانش :)
هربار ک زخمی شدم، تنهایی بستمش، حتی اگه دوایی براش پیدا نمیکردم، بازم تنهایی منتظر می موندم تا زمان بگذره و خودش ترمیم بشه :)
ولی می‌دونی، ی سری زخما منتظرن، منتظرن ک با ی اتفاق کوچیک دوباره سر باز کنن، تا دوباره مثل روز اول زهرشونو بریزن تو جونت :)️

یاد گرفتم سکوت از کلمات بلندتره، و لبخندا از زخما حرف میزنن...️

مهم نی برام که کیه پشتم
مثل باد داره میره عمرم
رفتی و میدونستم چیه عقدت ولی
یه روز میفتی گیره عرضه م
میشناسم خودمو رو حرفاش میمونه
میبخشه ولی از زخماش میخونه
همیشه جیبشو شریکِ با اونکه
انگشتِ پاش از کفشاش بیرونه
من و افسردگیم
یادِ بچگیم و سر خوردگیم
میرفت تو پیک های الکل یِه ریز
اون همه پژمردگی
از خودم گله دارم
خیلی رویا به خودم بدهکارم
همه کارامم نصفه کارست
مهم نی برام که بشه یا نه
هر کوفتی اومد جولوم چند پُک زدم...️

حالم رو از دیوارهای اتاقم بپرس، از بالشی که شبا زیر سر می‌ذارم، از زخم‌های گوشه‌‌ی ناخن‌هام، از گودی زیر چشم‌هام، از آهنگ‌هایی که گوش می‌دم؛ حالم رو از من نپرس.
چون میگم خوبم
ولی خوب نیستم..!🖤🥀️

زخم هایم را پشت کلمات پنهان کردن🙃️

بعضی زخم‌ها رو فقط تاریکی بلده نوازش کنه، چون آدم‌ها ازشون فرار می‌کنن.️

داروخانه هم می داند که ما زخمهایمان زیاد است که بقیه پولمان را چسب زخم می دهد . .

#𝗕𝗶𝗢. 
𓏺  ݁️

در این زندگی کلمات بیشتر از گلوله ها
ادم کشتن...🖤🙂️