تکیه‌گاه بودن

تکیه کن، سوار نشو!:

این جمله با زیرکی تمام، مرز باریک میان کمک‌رسانی و سوءاستفاده را به تصویر می‌کشد. در روابط انسانی، تکیه‌گاه بودن به معنای باربری نیست، بلکه فراهم کردن فضایی برای استراحت و توانمندسازی است. این ظرافت کلامی، عمق انتظارات و نارضایتی‌ها را به شکلی کنایه‌آمیز بیان می‌کند.

راهکار:

برای حفظ سلامت روابط، یاد بگیرید مرزهایتان را با وضوح و مهربانی تعیین کنید. بیان نیازها و محدودیت‌ها به درک متقابل کمک می‌کند و از سوءاستفاده جلوگیری می‌نماید. به یاد داشته باشید که حمایت از دیگران با فدا کردن خودتان متفاوت است.