وقتی فراموشی، یادآوریست:
این حس پارادوکسیکال در روانشناسی به «اثر بازگشتی» یا «فرآیند کنایهآمیز» معروف است. وقتی آگاهانه تلاش میکنیم چیزی را فراموش کنیم، ذهن ما مجبور است آن را زیر نظر داشته باشد تا مطمئن شود فراموش شده، و همین توجه ناخواسته، آن را بیشتر در خاطرمان زنده نگه میدارد.
راهکار:
به جای تلاش مستقیم برای فراموشی، که اغلب نتیجه معکوس دارد، سعی کنید با تمرکز بر تجربیات جدید و پرداختن به علایق تازه، به آرامی مسیرهای فکری خود را تغییر دهید. اینگونه ذهن فرصت پیدا میکند تا خاطرات را به تدریج پردازش کند و کمرنگ شوند.