نتیجه دستپخت خودم:
این جمله کوتاه، پژواکی عمیق از حس مسئولیتپذیری و نقشآفرینی در شکلگیری دیگران یا موقعیتهاست. بسیاری اوقات، وقتی تمام وجودمان را صرف پرورش چیزی میکنیم، نتیجه نهایی را نه تقصیر آن چیز، بلکه بازتابی از سرمایهگذاری و تلاش خودمان میدانیم. این دیدگاه میتواند هم منبع قدرت باشد و هم باری بر دوش.
راهکار:
پذیرش مسئولیت، نقطهی آغاز قدرتمندترین تغییرات است. وقتی نقش خود را در شکلگیری چیزی میپذیرید، در واقع کنترل و توانایی بهبود آن را به دست میگیرید. این دیدگاه به شما کمک میکند تا به جای حسرت، خالق آیندهای بهتر باشید.