سکوت خبری: وقتی نبودِ خبر خودش یک خبر تلخ است:
متن شما به زیبایی نشان میدهد که چگونه «عدم دریافت خبر» میتواند خود یک نوع ارتباط سنگین باشد. از نظر روانشناسی، این «سکوت حاوی پیام» اغلب از نیاز ذاتی ما به قطعیت نشأت میگیرد. وقتی پیامی مورد انتظار است اما نمیرسد، ذهن صرفاً یک فضای خالی را ثبت نمیکند؛ بلکه فعالانه «فقدان» اطلاعات را پردازش میکند که اغلب منجر به افزایش اضطراب و سناریوهای منفی ذهنی میشود. به همین دلیل است که ابهام گاهی اوقات میتواند بیشتر از یک پاسخ قطعی، حتی اگر ناخوشایند باشد، آزاردهنده باشد. این قدرت کلمات ناگفته است.
راهکار:
برای مدیریت اضطراب ناشی از سکوتهای مبهم، به جای پر کردن فضای خالی با حدسهای منفی، روی آنچه در کنترل شماست تمرکز کنید. برنامهای برای خودتان داشته باشید تا در زمان انتظار، ذهن خود را به سمت فعالیتهای مثبت هدایت کنید. این رویکرد به کاهش نشخوار فکری کمک میکند.