صلح جهانی

وقتی انگورها می‌رسند: رؤیای صلح و مستی:

این شعر زیبا، با لحنی طنزآمیز و در عین حال عمیق، تصویری آرمانی از جهانی بدون نزاع و جنگ را به نمایش می‌گذارد. نکته جالب توجه اینجاست که شاعر، رسیدن به صلح و همبستگی را نه از طریق هوشیاری محض، بلکه با مستی و رهایی از قید و بندهای زمینی متصور می‌شود؛ گویی تنها در این بی‌خبری موقت است که انسان‌ها می‌توانند تفاوت‌ها را کنار بگذارند و به جوهره انسانیت مشترک خود بازگردند.

راهکار:

برای تحقق رویای صلح‌آمیز این شعر، می‌توانیم با تمرین همدلی و گوش دادن فعال به دیدگاه‌های متفاوت، فضای گفت‌وگو و درک متقابل را در محیط پیرامون خود تقویت کنیم. این اولین قدم برای کنار گذاشتن «تفنگ‌ها»ی ذهنی است.