اعتماد در دوران بیاعتمادی:
این اظهار نظر، تصویری کنایهآمیز از یأس و بیاعتمادی عمیق به جامعه است. در روانشناسی، وقتی انسانها با فقدان شدید اعتماد در محیط پیرامون خود روبرو میشوند، گاهی به طنز تلخ یا کنایههایی با مضامین مرگ و نیستی روی میآورند تا با این سرخوردگی کنار بیایند. این یک سازوکار دفاعی است که به فرد کمک میکند تا نیتهای پنهان و بیثباتیهای اجتماعی را در قالب جملاتی به ظاهر ساده، اما عمیق، بیان کند.
راهکار:
در مواجهه با احساس بیاعتمادی، به جای ناامیدی مطلق، سعی کنید معیارهای خود را برای شناسایی افراد قابل اعتماد بازبینی کنید. گاهی تمرکز بر اعمال پایدار و نه فقط کلمات، به شما در درک بهتر نیتها کمک میکند و از سرخوردگیهای بعدی میکاهد.