وصیتنامه ای برای قبرستان: شوخی با مرگ!:
این متن با چاشنی طنز سیاه، تلنگری است به اندیشه مرگ و میراث. اما فراتر از خنده، سوالی فلسفی را مطرح میکند: آیا آنچه در زندگی به آن مشغولیم، ارزشمند است که بخواهیم حتی پس از مرگمان نیز اثر آن را ببینیم؟ این شوخی، شاید بازتابی از نگرانی ناخودآگاه ما نسبت به معنای وجودیمان باشد.
راهکار:
در دل شوخیهایتان، گاهی تأمل بر مرگ و میراثی که به جا میگذاریم، میتواند دیدگاههای عمیقتری به ما بدهد. به چه چیزی اهمیت میدهید که بخواهید آن را وصیت کنید؟