شعر با نوستالژی «یکی بود یکی نبود» آغاز میشود، ام...
شعر نوستالژیک: کاش آدم لاشی نبود!:
شعر با نوستالژی «یکی بود یکی نبود» آغاز میشود، اما با آرزوی رهایی از پلیدی در تضاد است. این تعارض نشان میدهد که حتی در دل قصههای کودکی، دغدغههای جدی اخلاقی و اجتماعی وجود دارد.
راهکار:
به جای تمرکز بر نبودِ چیزی، به ساختن چیزهای مثبت فکر کنید. هر تغییری با یک قدم کوچک شروع میشود.