نازکدلی و تقدیر در اشعار فارسی:
این مصرع به زیبایی نشان میدهد که چگونه یک قلب حساس («نازک دلی») میتواند مانند قطبنمایی برای رخدادهای عمیق زندگی عمل کند. در ادبیات فارسی، این حساسیت غالباً به عنوان ویژگی اصلی عاشق یا انسان آزادهای تصویر میشود که تقدیر او را به سوی تجربههای پرشور و گاه دشوار رهنمون میسازد و به زندگی او عمق و معنایی خاص میبخشد.