تنهایی یا یکپارچگی درونی: وقتی درونمان خانوادهای خوشبخت است:
دیدگاه جالبی که در اینجا مطرح شد، به مفهوم روانشناسی «پارههای شخصیتی» (Parts of Self) اشاره دارد. در این رویکرد، ما از بخشهای مختلفی تشکیل شدهایم که هر یک نیازها و ویژگیهای خاص خود را دارند؛ از «کودک درون» گرفته تا جنبههای قویتر یا حتی گاهی ناخوشایند. شناخت و پذیرش این «خانواده درونی» به جای سرکوب آنها، میتواند به حس یکپارچگی و آرامش درونی عمیقتر منجر شود و تنهایی را به نوعی همبستگی درونی تبدیل کند.
راهکار:
برای درک بهتر «خانواده درونی» خود، هر روز زمانی را به «دروننگری» اختصاص دهید. با بخشهای مختلف وجودتان (شادیها، ترسها، یا حتی عصبانیتها) با مهربانی گفتگو کنید تا به خودآگاهی و یکپارچگی بیشتری برسید.