حکمت و جنون

حکمت و جنون: نگاهی فلسفی به آرامش درونی:

این بیت که از نمونه‌های درخشان شعر فارسی است، به مفهومی عمیق و روانشناختی اشاره دارد؛ اینکه گاهی آگاهی بیش از حد یا غرق شدن در منطق خشک، بار سنگینی از غم و اضطراب را به همراه می‌آورد. این مصرع به شیطنت می‌پرسد که آیا نوعی «دیوانگی» یا رهایی از قید و بندهای فکری مرسوم، می‌تواند راهی به سوی آرامشی متفاوت و جهانی آزادتر بگشاید؟ این دیوانگی، به معنای واقعی کلمه نیست، بلکه استعاره‌ای برای خارج شدن از تفکر خطی و پذیرش ابعاد ناشناخته وجود است.

راهکار:

برای یافتن آرامش درونی، گاهی لازم است از چارچوب‌های فکری معمول فاصله بگیرید و به دیدگاه‌های کمتر رایج اجازه بروز دهید، زیرا این رهایی می‌تواند دریچه‌ای به درک‌های جدید بگشاید.