غم و رشد

حکمت و غم: پرسشی عارفانه از هستی:

این بیتِ پر از تأمل، پژواکِ پرسشی عمیق در ادبیات کهن فارسی است؛ پرسش از حکمت الهی در مواجهه با غم. بسیاری از عارفان، این غم را نه پایان راه، که آزمونی برای پالایش روح و رسیدن به درک والاتر از هستی می‌دانستند. غمی که می‌تواند پلی باشد به سوی حکمت و روشنایی.

راهکار:

به جای مقاومت در برابر غم، آن را فرصتی برای تأمل در حکمت نهفته‌اش ببینید. گاهی عمیق‌ترین رشدها در دل تاریک‌ترین تجربیات شکل می‌گیرند. این نگاه می‌تواند مسیر شما را به سوی بینش عمیق‌تر هموار کند.