استعاره‌های شعری

گر ز چشمانت بگويم شعر بی‌پايان شود
گر ز موهايت بگويم رازِ شب عنوان شود

گر بگويم از جمالت ماه رسوا می‌شود
می‌رود تا پشت ابری در خفا پنهان شود️

می تراود از دلم عشقت میان جانِ من
ای بگردم دور آن لبخند تو ، ایمان من

ریشه گیرد خنده ات در فکر شیرین، خام من
عشق آخر می شود آوار در بنیان من

می رسد فریاد شیدایی و بعد از سال‌ها
نیک فالی بلکه باشد در بنِ فنجانِ من

از زمانی که تو را دیدم ، نرفت از خاطرم
آن دو مروارید بی همتاست در کیهان من

مانده ام در دام عشقت ، راه چاره مشکل است ؟
بی گناهم ای عزیز ای نسخه ی درمان من

بی قرارم همچو باران در پی آغوش بحر
در ️

می تراود از دلم عشقت میان جانِ من
ای بگردم دور آن لبخند تو ، ایمان من

ریشه گیرد خنده ات در فکر شیرین، خام من
عشق آخر می شود آوار در بنیان من

می رسد فریاد شیدایی و بعد از سال‌ها
نیک فالی بلکه باشد در بنِ فنجانِ من

از زمانی که تو را دیدم ، نرفت از خاطرم
آن دو مروارید بی همتاست در کیهان من

مانده ام در دام عشقت ، راه چاره مشکل است ؟
بی گناهم ای عزیز ای نسخه ی درمان من

بی قرارم همچو باران در پی آغوش بحر
در ️

دلم اعدامی عشق است
به دار قلب خاموشت
بدان تا لحظه مردن
نخواهم فراموشت کرد🕊️🤍✨️

جان
جان فدای قد و آن رعنای تو
چشم تماشا سرو آن بالای تو
کس نبودبرحُسن آن زیبای تو
جان فدای چشمهای شهلای تو..
عارف..🌷💚🌷️

ای مَهتاب نیلگون شب تار من
ای مستور کننده تن و بال من
ای که بی تو طلوعم هست مغرب
ای جدا کننده شب از مشرق
ای فانوس مقصد در مسیری سیر
ای جاودو قلبم، ای دبیر
بی تو خارم گُلم، در کویر!
بی تو درویشی پیرم در کمین ماهِ نیل
بی تو تَرکی غمگینم، بر دیوار اَسیر....🥀
بی تو زخم زخم خسته از بحثای دیروزم
بی تو اخم اخم پس کی می آیی نوروزم
بی تو خشم خشم می آیم به ستوه
آه بی تو خشم نیست؛ این طوفان است به وضوح️