وانمود کردن به بودن هم: یک راهکار روانی در تنهایی:
این جمله کوتاه، عمیقاً به ماهیت نیاز بشر به ارتباط و همدمی اشاره دارد. وانمود کردن به داشتن دیگری، مکانیزمی روانشناختی است که در مواقع تنهایی یا دلتنگی به یاری ما میآید و میتواند تسکینی موقت برای خلاء عاطفی باشد. این رویکرد خیالی، قدرت ذهن را در بازآفرینی احساس امنیت و حضور نشان میدهد.
راهکار:
در مواجهه با دلتنگی، وانمود کردن میتواند تسکینی موقت باشد. اما برای ارتباطات پایدارتر، ابراز واقعی احساسات و جستجوی همزبانی حقیقی، مسیر عمیقتری را میگشاید.