جستجو کنید..موضوع
نوع فیلترفیلتر
بهترزبان
بهترترتیب

عرفان و ادبیات

1 پست
متن های عرفان و ادبیات / بهترین متن عرفان و ادبیات [پیشنهادی]
همه فیلتر
همه زبان
بهترین ترتیب
اینجا برای از تو نوشتن هوا کم است
دنیا برای از تو نوشتن مرا کم است!

اکسیر من! نه این که مرا شعر تازه نیست
من از تو می‌نویسم و این کیمیا کم است

سرشارم از خیال ولی این کفاف نیست
در شعر من حقیقت یک ماجرا کم است

تا این غزل شبیه غزل‌های من شود
چیزی شبیه عطر حضور شما کم است

گاهی تو را کنار خود احساس می‌کنم
اما چقدر دل خوشی خواب‌ها کم است

خون هر آن غزل که نگفتم به پای توست
آیا هنوز آمدنت را بها کم است!️
2.1
عاشقانه شعر محدودیت زبان شعر عاشقانه عرفان و ادبیات ناگفتنی بودن عشق
این شعر زیبا به شکلی عمیق، مفهوم «ناگفتنی بودن» عش...

ناگفتنی بودن عشق در غزلی سرشار از احساس:

این شعر زیبا به شکلی عمیق، مفهوم «ناگفتنی بودن» عشق را به تصویر می‌کشد. شاعر در مواجهه با ابعاد وجودی معشوق، زبان و کلام را ناتوان می‌یابد و این ناتوانی، نه از کمبود واژگان، بلکه از فراتر بودن حقیقت عشق از هرگونه بیان مرسوم نشأت می‌گیرد. این دیدگاه در ادبیات عرفانی ما نیز ریشه‌ای عمیق دارد و نشان می‌دهد که چگونه برخی تجربیات والای انسانی از قالب کلمات فراتر می‌روند.

راهکار:

وقتی کلمات برای بیان عمق احساسات کافی نیستند، گاهی یک نگاه، سکوت همراه با درک، یا یک عمل کوچک و معنادار می‌تواند بیشتر از هزاران واژه سخن بگوید. سعی کنید راه‌های غیرکلامی ارتباط را نیز بیاموزید تا بیانگر احساسات عمیق شما باشند.

مشابه ها