زبان غیرکلامی

سکوت گویا: فریادی از عمق غم:

این بیت زیبا به خوبی نشان می‌دهد که سکوت همیشه نشانه‌ی تهی بودن نیست، بلکه گاهی بلندترین فریاد یک غم عمیق است. در روانشناسی، این نوع سکوت را می‌توان نشانه‌ای از بار احساسی بیش از حد دانست که کلام قادر به حمل آن نیست. پرندگان غمگین برای آواز خواندن، نیاز به سبکی و رهایی دارند؛ وقتی نیست، سکوت گویا می‌شود.

سکوت کرکننده: قدرت ناگفته‌های پنهان درون:

سکوت، همیشه به معنای نبود کلام نیست؛ گاهی خود گویاترین فریاد است، آکنده از ناگفته‌هایی که وزنشان می‌تواند سنگینی کر‌کننده داشته باشد. این تعبیر زیبا به ما یادآوری می‌کند که عمق احساسات پنهان، گاهی از هر سخنی رساترند و باید به "صدای" سکوت دیگران نیز گوش سپرد.

راهکار:

وقتی کسی سکوت می‌کند، لزوماً به این معنی نیست که حرفی برای گفتن ندارد؛ گاهی سکوت او خود حامل پیام‌های عمیقی است. برای درک بهتر، به جای فشار برای حرف زدن، فضایی امن برای او فراهم کنید تا احساساتش را به هر شکلی که راحت است، ابراز کند.