زیبایی خرابی در شعر هوشنگ ابتهاج: عشقی که فنا میارزد:
هوشنگ ابتهاج در این شعر کوتاه اما پرمعنا، مفهوم «خرابی» را از بعد عاشقانه و عرفانی بازتعریف میکند. در ادبیات فارسی، گاهی ویرانی و تسلیم مطلق در برابر معشوق، نه تنها نکوهیده نیست، بلکه اوج وصال و غایت عشق محسوب میشود. این «خرابی» در واقع نوعی فنای خود در وجود دیگری است که به باور شاعر، ارزشی والاتر از هر چیز دارد و راهی به سوی یگانگی مطلق است.
راهکار:
برای درک عمیقتر چنین اشعاری، مفهوم «فنا» در ادبیات عرفانی فارسی را بشناسید. این کلمه کلیدی، دریچهای به سوی معنای حقیقی تسلیم و یگانگی در عشق میگشاید و به شما کمک میکند تا ظرایف احساسی شاعر را بهتر درک کنید.