نگاهی که میماند: بازتاب جدایی در خاطرات:
«هنوزم مات نگاش» گویای عمق تأثیر یک تجربه عاطفی ماندگار است. از منظر روانشناسی، این پدیده را میتوان «تثبیت عاطفی» نامید؛ جایی که ذهن بر روی خاطرات یا ویژگیهای خاصی از یک فرد، حتی پس از پایان رابطه، متمرکز میماند. این تمرکز میتواند به دلیل قدرت بالای خاطرات دیداری باشد که مغز ما به شدت به آنها واکنش نشان میدهد و آنها را به عنوان نقاط لنگرگاه عواطف گذشته حفظ میکند. این یک مکانیزم پیچیده از بازتاب پیوندهای انسانی است.
راهکار:
برای رهایی از تثبیت عاطفی بر گذشته، تمرین حضور ذهن (مایندفولنس) را آغاز کنید. این کار به شما کمک میکند تا به جای نشخوار فکری، بر لحظه حال تمرکز کرده و آرامش بیشتری بیابید. شروع کنید به مشاهده افکار بدون قضاوت.