تراژدی معاصر

نفس زندانی: شعری در رثای امید:

این شعر، یادآور فلسفه رنج و مفهوم اگزیستانسیال پوچی است. با این حال، حتی در دل تاریکی، بارقه‌ای از امید برای مقاومت و یافتن معنا وجود دارد. این همان چیزی است که تراژدی را به فرصتی برای بلوغ تبدیل می‌کند.

راهکار:

به جای تمرین غرق شدن، به دنبال راه‌هایی برای نجات باش. حتی یک روزنه امید می‌تواند سرنوشت‌ساز باشد.