نقد تتلو: تکریم مردگان و نادیدهگرفتن زندگان:
این جملهی جنجالی از تتلو، به طرز درخشانی یک پارادوکس عمیق انسانی را آشکار میکند: تمایل به پرستش مردگان و نادیده گرفتن زندگان. این پدیدهی «تکریم پس از مرگ» ریشههای روانشناختی پیچیدهای دارد و اغلب نشاندهندهی ارزشگذاری دیرهنگام ما بر حضور و اهمیت افراد در لحظهی حال است. این حس، یادآور بیاعتنایی به استعدادها و افراد تا زمان از دست دادنشان است.
راهکار:
برای مقابله با این پدیده، آگاهانه تلاش کنیم تا قدردان حضور و تلاشهای اطرافیانمان در لحظهی حال باشیم. این رویکرد نه تنها روابط را تقویت میکند، بلکه حس پشیمانی آینده را کاهش میدهد.