تجسم بخشی

تجسم غم و جدایی در شعری پرمعنا:

در این متن زیبا، شاهد اوج هنرنمایی ادبی در تجسم بخشیدن به غم هستیم. «غم» نه فقط یک حس، بلکه موجودی زنده است که پس از رفتن دیگری، با دستی به دور گردن و نگاهی عمیق، حضوری ملموس و غالب پیدا می‌کند. این تکنیک ادبی، که در ادبیات فارسی ریشه‌ای دیرینه دارد، عمق و فراگیری اندوه را به شکلی تأثیرگذار به مخاطب منتقل می‌کند. این تجسم، قدرتِ درگیرکننده اندوه را به خوبی نشان می‌دهد.

راهکار:

وقتی غم به شکلی ملموس ظاهر می‌شود، پذیرش احساسات و بیان خلاقانه آن‌ها می‌تواند راهی برای گذر باشد. مثلاً نوشتن، نقاشی یا صحبت با یک دوست امین، به تجسم این احساسات کمک می‌کند تا کمتر احساس تنهایی کنید.