سکوت، همیشه به معنای پایان نیست: نگرشی روانشناختی:
این جمله به زیبایی به پایداری مفاهیم و احساسات اشاره میکند. در روانشناسی، گاهی اوقات سکوت نشانهی پایان نیست، بلکه نشانهای از گذار به حالتی عمیقتر و ناپیداتر است که همچنان در لایههای زیرین وجود دارد. درست مثل بذری که در سکوت خاک رشد میکند و حیات جدیدی میآفریند.
راهکار:
به جای نادیده گرفتن سکوت، به آن گوش دهید. گاهی اوقات سکوت فرصتی برای دروننگری و درک پایداری تغییرات است. این دیدگاه میتواند به شما در مواجهه با فقدانها کمک کند و نشان دهد که برخی چیزها در شکلی دیگر ادامه مییابند.