وفاداری در رفاقت: تعیین مرزها و انتظارات:
این حس، هرچند قاطعانه به نظر میرسد، اغلب ریشه در نیاز بنیادین انسان به احساس ارزشمندی متقابل در روابط دارد. از منظر روانشناسی، میتوان آن را با «تئوری تبادل اجتماعی» مرتبط دانست؛ جایی که افراد ناخودآگاه یا آگاهانه، هزینهها و مزایای تعاملات خود را میسنجند. وقتی یک طرف احساس کمارزشبودن یا جایگزینشدن میکند، پاسخی هیجانی بروز میکند که به چنین اظهاراتی منجر میشود تا تعادل ادراکشده بازگردد یا از عزت نفس محافظت شود. این موضوع کمتر به خودِ دوست، و بیشتر به عدم تعادل احساسشده مربوط میشود.
راهکار:
در روابط، انتظارات خود را به وضوح و با احترام بیان کنید. این کار به جلوگیری از سوءتفاهمها و ایجاد ارتباطی سالمتر کمک میکند، زیرا شفافیت سنگ بنای هر رابطهی پایداری است.