سنگینی سکوت: وقتی سینه پر از حرف و حنجره خسته است:
این جمله به زیبایی تضاد درونی بین میل به بیان و خستگی از ابراز را به تصویر میکشد. در روانشناسی، این حالت اغلب به "سنگینی سکوت" تعبیر میشود؛ زمانی که حجم حرفهای ناگفته، سنگینتر از هر کلامی میشود و انرژی زیادی برای نگه داشتن آنها در درون صرف میگردد. این خود میتواند منبع خستگی عمیقتری باشد.
راهکار:
برای رهایی از سنگینی سکوت، فضایی امن برای خود فراهم کنید. نوشتن افکار در یک دفترچه، یا صحبت با فردی مورد اعتماد میتواند به تخلیه ذهنی و کاهش خستگی روحی کمک کند. این کار به پردازش احساسات نهفته کمک شایانی میکند.