سکوت گویا:
این جمله فراتر از ناتوانی فیزیکی، به یک سکوت معنایی اشاره دارد. گاهی عمق افکار یا شدت احساسات چنان است که کلمات قاصر میشوند، پدیدهای که در روانشناسی به «آفازی بیانی» (در معنای استعاری) یا «ناتوانی کلامی» در مواجهه با تجارب غنی شناخته میشود. این سکوت خود گویاترین فریاد است.
راهکار:
وقتی کلمات قاصرند، به سراغ ابزارهای بیانی دیگر بروید. نوشتن، نقاشی، یا حتی موسیقی میتوانند به شما کمک کنند تا افکار و احساسات عمیق خود را که در قالب کلمات نمیگنجند، به شیوهای مؤثر و رهاکننده بیان کنید.