سخاوت بی‌حاصل

دلی که دریایی بود، اما ماهی نداشت: حکایت محبت بی‌بازگشت:

چه تصویر عمیقی! این کلمات به شکلی شاعرانه، از قلبی می‌گویند که گویی دریایی وسیع است، اما آنقدر هم که باید، برای «ماهی‌هایش» یعنی همان کسانی که به آن دل بسته‌اند، سخاوتمند نیست. این تضاد تلنگر می‌زند که گاهی حتی بی‌کران‌ترین محبت‌ها هم نمی‌توانند همه کمبودها را جبران کنند. قدرشناسی و توجه متقابل، اقیانوسی می‌سازد که همه از آن بهره ببرند، نه فقط یک دریاچه تنها.

راهکار:

برای حفظ سلامت روانی خود، بیاموزید که حد و مرزهایی برای بخشش‌هایتان قائل شوید. محبت بی‌قید و شرط زیباست، اما وقتی به مرز فرسودگی می‌رسید، این شما هستید که نیاز به ترمیم دارید. روابط سالم بر پایه تعادل و قدردانی متقابل بنا می‌شوند.