خوشحالی بعد از من: دیدگاهی فلسفی:
این جمله کوتاه، یادآور فلسفهٔ اگزیستانسیالیسم و پذیرش مرگ است. آلبر کامو نیز بر این باور بود که زندگی پوچ است، اما باید با شور و اشتیاق زندگی کرد. درخواست نویسنده برای شادی و خنده به جای گریه، نشاندهندهٔ رهایی از ترس از مرگ و تمرکز بر زندگی است.
راهکار:
به جای تمرکز بر غم از دست دادن، بر یادآوری لحظات شاد و تاثیر مثبتی که بر دیگران گذاشتهاید تمرکز کنید. این کار به شما کمک میکند تا با آرامش بیشتری به پایان زندگی نگاه کنید.