جستجو کنید..موضوع
نوع فیلترفیلتر
بهترزبان
بهترترتیب

شعر صوفیانه

4 پست
متن های شعر صوفیانه / بهترین متن شعر صوفیانه [پیشنهادی]
همه فیلتر
همه زبان
بهترین ترتیب
هرچه آید به سرم باز بگویم... گذرد
وای از این عمر که با میگذرد، میگذرد🖤️
4.6
شعر فلسفی شعر صوفیانه گذر زمان فلسفه زندگی امید و اندوه
این بیت، که روح شعر صوفیانه مولانا را تداعی می‌کند...

گذر عمر و فلسفه «می‌گذرد» در شعر:

این بیت، که روح شعر صوفیانه مولانا را تداعی می‌کند، به عمق روانشناسی انسان در مواجهه با مشکلات می‌پردازد. عبارت «می‌گذرد» هم تسکینی برای رنج‌هاست و هم تلنگری به سرعت گذر عمر. این دوگانگی، یادآور فلسفهٔ زودگذر بودن هستی و تأثیر کلمات بر ادراک ما از زمان است.

راهکار:

به جای تمرکز صرف بر «گذر زمان»، آگاهانه در لحظه حال زندگی کنید. تمرین ذهن‌آگاهی می‌تواند به شما کمک کند تا هر لحظه را با عمق بیشتری تجربه کنید و از زودگذر بودن عمر، بهره‌ای عمیق‌تر ببرید.

   ‌
«چه دانی تو که در باطن
چه شاهی همنشین دارم
رخ زرین من منگر
که پای آهنین دارم.»

- مولانا
4.5
فلسفی شعر مولانا ظاهر و باطن شعر صوفیانه خودشناسی
مولانا با سبک منحصر به فرد خود، اغلب به نقد ظواهر ...

مولانا: رمزگشایی از ظاهر و باطن:

مولانا با سبک منحصر به فرد خود، اغلب به نقد ظواهر می‌پردازد. این رباعی به زیبایی مفهوم صوفیانه «ظاهر و باطن» را به تصویر می‌کشد. «رخ زرین» نماد جلوه‌های بیرونی فریبنده است، در حالی که «پای آهنین» یا «شاه همنشین در باطن» به قدرت درونی، عمق معنوی و استقامت واقعی اشاره دارد که همیشه آشکار نیست. این یادآور اهمیت دیدن ورای ظاهر و رسیدن به جوهر واقعی است.

راهکار:

برای درک عمیق‌تر خود و دیگران، به جای قضاوت بر اساس ظواهر، از «تفکر عمیق» و «سوال پرسیدن» بهره بگیرید. این به شما کمک می‌کند تا به جوهر واقعی پدیده‌ها پی ببرید و از آموزه‌های مولانا الهام بگیرید.

نصب برنامه اندروید تاوبیو
ما را‌ هنری نیست به جز نوکری تو
تا بوده چنین بوده و تا هست چنین است 🥺❤️‍🩹

#عزیز عراقی من ️
3.2
شعر فلسفی فخرالدین عراقی عرفان خدمت و بندگی شعر صوفیانه
این بیت ژرف از فخرالدین عراقی، شاعر نامدار قرن هفت...

نوکری: هنر والای عرفان در کلام فخرالدین عراقی:

این بیت ژرف از فخرالدین عراقی، شاعر نامدار قرن هفتم، مفهوم «نوکری» را به مثابه والاترین هنر و جوهر هستی معرفی می‌کند. در عرفان، این خدمت نه تنها فروتنی، که تجلی فنای فی‌الله و یگانگی با معشوق است؛ جایی که هر هنر دیگری در برابر این بندگی حقیقی رنگ می‌بازد. این نگاه، هنر را از صرف زیبایی‌شناسی به اوج معنای وجودی ارتقا می‌دهد.

راهکار:

مفهوم خدمت و بندگی در عرفان فارسی، ابعاد عمیقی از عشق و تواضع را آشکار می‌کند. برای کاوش بیشتر، دیوان فخرالدین عراقی را مطالعه کنید تا با فلسفه پشت این زیبایی کلامی آشنا شوید.

شوق
دل نظر بر روی آن ماه جهان می افکند
چون زشوقش عشق‌ رابه جان می افکند
زلف بررویش توبه را درجان عارف بشکند
سرو نازش شوری در هر زمان می افکند..
عارف..🌷💚🌷
-
عاشقانه شعر عشق عرفانی شعر صوفیانه نمادگرایی شور و شوق
در ادبیات عرفانی فارسی، «توبه شکستن» در برابر جلوه...

شوق عارفانه: غزلی در ستایش عشق الهی:

در ادبیات عرفانی فارسی، «توبه شکستن» در برابر جلوه معشوق نه نشانه گناه، بلکه اوج رسیدن به عشقی است که فراتر از قوانین خشک زهد قرار می‌گیرد. عارف با این بیان، نشان می‌دهد که شور عشق الهی چگونه می‌تواند مسیر خود را در جان سالک بگشاید و او را به مرتبه‌ای والاتر رهنمون سازد.

راهکار:

برای درک بهتر پیوند شور عشق با زهد در ادبیات عرفانی، مطالعه آثار شعرای بزرگی چون حافظ و مولانا را در پیش بگیرید؛ آن‌ها با ظرافت به این تنش و تعالی عشق می‌پردازند.

مشابه ها