شعر صبحگاهی

شعر صبحگاهی: امید عشق در مه دلتنگی زینب:

این متن زیبا، نمونه‌ای دلنشین از کاربرد «تشخیص» و «استعاره» در ادبیات فارسی است. صبح و ابرها مخاطب قرار گرفته و دل، «اسم تو رو نفس می‌کشه». «خورشید پنهان» به عنوان نمادی از امید و عشق، در میان دلتنگی طلوع می‌کند. این شیوه نگارش، احساسات عمیق را به شکلی ملموس و تاثیرگذار منتقل می‌کند و یادآور غنای شعر کهن فارسی در بیان عواطف است.