روانشناسی مرزها

مرزهای شخصی: خودت را از بار خرده شیشه‌های نشکسته رها کن:

این عبارت به زیبایی اشاره‌ای دارد به پدیده‌ی روانشناختی "سندرم ناجی". اغلب ما ناخودآگاه درگیر تلاش برای حل مشکلات یا التیام زخم‌هایی می‌شویم که مسئولیت آن‌ها بر عهده ما نبوده است. درک اینکه کجا مسئولیت شما به پایان می‌رسد و مرزهای شما کجاست، کلید حفظ سلامت روانی و جلوگیری از فرسودگی است. این آگاهی، گامی مهم به سوی خوددوستی واقعی است.

راهکار:

برای مرزهای عاطفی سالم‌تر، مرتباً از خود بپرسید: «آیا حل این مشکل واقعاً وظیفه من است؟ یا می‌توانم بدون پذیرش مسئولیت کامل، حمایت کنم؟» این سوال ساده به شما کمک می‌کند تا مسئولیت‌های خود را از دیگران تفکیک کرده و از فرسودگی جلوگیری کنید.