غزل مولانا: رقص خیال، درس عشق عرفانی:
مولانا در این بیت به زیبایی نشان میدهد که چگونه «خیال تو» (تصور معشوق) نه تنها قلب را تسخیر میکند، بلکه خود به استادی بدل میشود که «رقص خوش» (حرکات موزون و هماهنگ روحی) را به عاشق میآموزد. این استعاره فراتر از یک تصویرسازی ساده است و به قدرت دگرگونکننده عشق عرفانی اشاره دارد که حتی در خیال نیز منبع خرد و کمال است.
راهکار:
برای درک عمیقتر شعر مولانا، به نمادگرایی و استعارههای او توجه کنید. رقص و خیال در اشعار او اغلب به معنای حرکتهای روحی و الهامات درونی هستند که از عشق سرچشمه میگیرند و راهنمای مسیر معنویاند.