پریشانی عمیق

پریشانی عمیق: وقتی زخم‌ها دیگر اثری ندارند:

این حالت «پریشان‌تر از آن بودن که زخمم بزنی» به نوعی اشباع عاطفی عمیق اشاره دارد؛ نقطه‌ای که روح، از شدت اندوه‌های پیشین، نوعی تاب‌آوری خاص پیدا می‌کند. از منظر روانشناسی، این می‌تواند نشانه‌ای از «بی‌حسی عاطفی» یا حتی مکانیزمی دفاعی در برابر آسیب‌های بیشتر باشد، جایی که فرد از فرط رنج‌های گذشته، نسبت به دردهای تازه بی‌اعتنا می‌شود.

راهکار:

این حالت بی‌حسی می‌تواند مکانیزم دفاعی ذهن باشد. برای عبور، به جای سرکوب، احساسات خود را به تدریج و با تمرینات «حضور ذهن» مشاهده کنید. این کمک می‌کند تا لایه‌های زیرین درد شناسایی و مسیر التیام هموار شود.