خودپذیری و قدرت مرزگذاری در روابط: پایان بازی قربانی:
این جمله، قدرتِ خودپذیری و عدم نگرانی از قضاوت دیگران را نشان میدهد. گاهی افراد برای رهایی از بازیهای روانی "قربانی-ناجی-ستمگر" (مدل کارپمن)، آگاهانه نقش "بدمن" را میپذیرند تا از درگیر شدن در چرخهی تکراری و فرسایشی این روابط اجتناب کنند و کنترل روایت خود را به دست بگیرند. این نوع موضعگیری میتواند نشانهای از پختگی و مرزهای سالم باشد.
راهکار:
برای جلوگیری از افتادن در دام بازیهای روانی "قربانی-ناجی-ستمگر" (درامای کارپمن)، شناخت نقشهایی که افراد در روابط ایفا میکنند حیاتی است. آگاهانه مرزهای خود را مشخص کنید و اجازه ندهید احساس گناه یا نیاز به تایید، شما را وارد چرخههای ناسالم کند.