خوب بودن: ارزش درونی یا انتظار بیرونی؟:
این جمله با وجود طنز تلخش، به یک حس ناامیدی عمیق اشاره دارد: اینکه گاهی اوقات کارهای خوب یا ذات نیکو نادیده گرفته میشوند. اما حقیقت این است که ارزش واقعی نیکی در تحسین بیرونی نیست، بلکه در تأثیر عمیقی است که بر روح خودمان و جهان میگذارد. مهم نیست چقدر دیده شوید، تاو به قدرت نهفته در نیکخواهی ایمان دارد و میداند که هر ذره مهربانی، در جای خود، جهان را بهتر میکند. پس، دست از خوب بودن برندارید!
راهکار:
به جای انتظار تأیید از دیگران، بر تقویت رضایت درونی خود از نیکوکاری تمرکز کنید. گاهی کوچکترین عمل خیر، بزرگترین تغییر را ایجاد میکند، حتی اگر کسی آن را نبیند.